چهار شنبه 23 بهمن 1392

عزیزم درگیر سکوتی پر از انتظارم.الان با حودت میگی حالا امیر جز خوشی دیگه چه انتظاری میخاد.من منتظرم.منتظر اون روزی که اصن اون دقیقه ای که یه پیام رو گوشیم بیاد بگه:سلام من فاطمه هستم اینم خط خودمه.اون روز برام شاید یکی از بهترین روزا باشه.ولی ماه و خورشید و فلک همه دست به دست هم دادند که همچین پیامی رو گوشی من نیاد.نمیدونم یا فکر تو اشتباهه یا یه جای کار می لنگه.فاطی تا وقتی اظهار فکرت درباره من عوض نشه نمیتونم خوب باشم.خوشم نمباد که همش به عنوان مسخره بازی بگیری و بی اهمیت باشی یا بم اعتماد نداشته باشی آخه.
نظرات شما عزیزان:

نويسنده : امير و فاطي
